www.partacze.pl.tl - Układy spoleczne

Z cyklu: historie niesamowite
Wielkanocny zajączek
Czyli
Dywagacje na temat układów społecznych

Żył dawno temu mały zajączek;
Nie miał on nóżek i nie miał rączek,
Dlatego... biedny to był zajączek.
Widziałem kiedyś, jak w bólach wlókł
Swe jaja, zajączek bez rąk i nóg.
- Jakże mam dać się poświęcić mym jajkom?: Droga do grodu nie będzie bajką.; Pomiędzy grodem, a mną przecież rzeczka,; Jakże mam całe... donieść jajeczka?-
Przywlókł się biedak nad rzeczkę i duma...
- Może o transport poprosić by suma?: Do mostu droga zbyt jest daleką,; A ja przecież jestem zajączkiem kaleką.; Czy ktoś się nade mną dzisiaj zlituje?; Jajkami przez wodę nie przewiosłuję!-
Patrzy i oczkom własnym nie wierzy,
Już ząbki w radosnym uśmiechu szczerzy;; Tuż obok dorodny pasie się byczek!
- Byczku! Dla ciebie rzeczka, strumyczek!
Czy weźmiesz mnie, byczku, na drugi brzeg rzeczki?
- Spieprzaj, łachudro, zrywam porzeczki!
Chcę przyozdobić nimi swe jaja,: By każda krowa dać mi zechciała...
- Cóż- myśli zajączek- byczysko, to cham.
I co teraz biedny począć ja mam? Łzy krokodyle zajączek wylewa... Już łez kałuża się wielka rozlewa. Zalałby łzami wnet łączkę całą,
Przypadkiem kapnęły na mrówkę małą. - Czego się mażesz, pierdoło saska?
W krzakach „przebiera” się jakaś laska,
Przedstaw jaj sprawę, może wysłucha,
Poczekaj chwileczkę! ...Właśnie się „ przebiera”.
Zza krzaka wychodzi, poprawia mundurek, Zajączek oniemiał...-Czerwony kapturek?- - Co Ty tu robisz Kapturku kochany? - Dorabiam troszeczkę, uciekłam od mamy. Lasy wycięte, wilk w ziemi gnije, Trzeba se radzić...Jakoś się żyje... Nie mogę ci pomóc, klienci czekają. Była wypłata - to lepiej dają. Poszła. Zajączka dopada rozterka, Może by nie iść? Na mrówkę zerka... - Co? Nie pomogła? To stara dziwka!
Dobrze się znamy- sąsiadka z przeciwka.
Rzeczka to przecież, a nie jakaś góra. O, zobacz frajeże, tam idzie kura, Wal pędem do niej, dobrze zagadaj, I wnet śmiało kurę ową dosiadaj. Na święta zawiezie ciebie do grodu, Wszak nie uświadczysz tu samochodu.- Zajączek się czepiał ząbkami trawy I parł do przodu - dla dobra sprawy. Dopadł do kury trochę zziajany: - Kurko kochana, choć pogadamy. Sprawa, kochanie, jest dosyć prosta; Chcę byś do grodu mnie, miła, zaniosła.-
- A, owszem, zaniosę( tu zając zbaraniał). - Nie będę dłużej bez kończyn ganiał?! - Zaniosę, zaniosę, bo jestem w butach, Lecz w drodze... będziesz udawał koguta. Nie musisz na całe gardło swe piać, Podziobiesz mnie tyle... na ile cię stać.- Rad nie rad, zajączek zgodzić się musiał, Ale nim zaczął, to się wysiusiał, No bo wiadomo, gdy chce się siku, Nie można spokojnie grzebać w kurniku. I tak wespół z kurką zajączek wędrował, Dziobał zawzięcie... dotrzymał słowa. Kurka doniosła zajączka i jajka, I na tym w zasadzie kończy się bajka. Od tego czasu zajączek z kokoszką Na wielkanocnym stoliku goszczą, Nie kłócą się, czyje jajka malować; Wolą chlać wódę i razem balować.